God maakt het onmogelijk mogelijk

We zitten nu in de overgang van zomerse dagen, naar de donkere dagen. Veel mensen herkennen dat wel. Straks gaan we s’ochtends in het donker naar ons werk, en komen we in het donker thuis. We missen de zon, de warmte, en verbondenheid met andere mensen. Vaak maak je in de zomermaanden eerder een praatje op straat dan als het donker is en regent. Wel is deze tussen seizoen, de herfst , de natuur een mooi seizoen. De prachtige herfstkleuren, de blaadjes, eikels en kastanjes die van de bomen vallen en thuis de openhaard aan. Heerlijk!

Toch kunnen er momenten zijn, of periodes in je leven dat je hier niet van kunt genieten. Je kunt niet genieten van de kleine mooie dingen in het leven. Je hoofd zit vol met zorgen, depressie en/ of angst. Je zit dan gevangen in je zelf, en mist de zegeningen die God voor je heeft. Je ziet ze gewoon niet, kan het niet pakken of kan het totaal niet voelen. Alleen maar die donkere wolk/ deken overheen overheerst. Alles lijkt donker. Je kunt je afvragen. Wanneer komt er hier nou een einde aan? Moet ik nu altijd zo door het leven? Mijn gedachten waren ook o.a.: Moet ik er weer meer dan een half tot een jaar erin zitten? Eigenlijk weet ik uit eerdere, depressies, dat het overgaat. Maar wanneer? Voor je gevoel komt er geen einde aan de tunnel en is alles zwart om je heen.

Zelf kom ik net uit zo’n donkere periode. Ik kan wel zeggen dat ik een moeilijk zware periode achter de rug heb. Een periode van diepe duisternis, onzekerheid en angst. Voor de mensen die het nog niet weten; Ik heb last gehad van heftige psychoses, epilepsie aanvallen & depressies. Eigenlijk vanaf 2010 heb ik een label gekregen manisch depressiviteit. Dit is een rot ziekte, waarin je in manie kan komen. Een manie betekent dat je heel veel kan, je over je grenzen gaat en super goed voelt, en heel veel doet, totdat je in een psychose komt. Een psychose is eigenlijk een soort verwarring, waarin je niet in staat bent om echt en nep van elkaar te onderscheiden. Je gelooft je eigen waanideeën. Dit kan heel heftig zijn, vooral als die veroorzaken door angst.

Vanaf 2010 heb ik een label gekregen manisch depressiviteit. Vanaf 2010 tot nu in totaal  heb ik er 8 psychoses gehad met daarbij behorende depressies. Ik kreeg veel medicatie waarvan ik ook 5 keer een epileptische aanval & een angstpaniekaanval heb gehad. Het leek een terugkerende cirkel in mijn leven.

Mijn eerste drie psychoses waren het heftigst. De eerste was echt een trauma voor mij. Van deze angsten, die voor mij de waarheid was, heb ik ook een schilderij kunnen maken. Hieronder het schilderij.

Het verhaal erachter kun je lezen onder het kopje Paintings #Triumpf of life van mijn website.

Ik heb de laatste jaren mij al heel naar gevoeld. Eerst door al mijn lichamelijke klachten door de vele medicijnen, het afkicken van de medicatie in een veel te korte periode, en erop volgend weer een psychose en depressie. De klachten begonnen al meer dan 1,5 jaar geleden. Ik kwam heel veel kilo’s aan had veel pijnen in buik, druk op de borst en maag, elke ochtend overgeven en nog veel andere klachten. Door de medicatie was ik veel aangekomen in gewicht.

Omdat ik zoveel klachten had en 5 verschillende medicaties, wilde ik gaan afbouwen. Mijn psychiater van toen zag dat niet zitten, en wilde de medicaties met hoge dosering hebben. Op den duur was hij beetje geïrriteerd en zei: wie is hier nou de dokter, jij of ik? Deze opmerking vond ik vreemd en ongepast, en had toen besloten om over te stappen op een ander psychiater. Deze overstap duurde even.

In deze overstap mocht ik van mijn vorige psychiater uiteindelijk wel afbouwen, maar het ging heel snel. In een paar maanden waren bijna alle anti psychotica’s eraf. Eerder had ik al aan getwijfeld over mijn psychiater zijn keuzes, omdat ik niet echt met hem kon praten en ik de indruk kreeg dat hij mij niet echt goed kende en praten werd niet tot bijna niet gedaan. Ook kreeg ik de indruk dat hij van de oude stempel was; veel pillen voorschrijven. Kortweg zijn visie paste niet bij mijn visie.

Onder tussen werd ik steeds erger beroerd en ben ik echt overgestapt op een ander psychiater. Ik had zware migraine, en kon geen prikkels of iets verdragen. Op den duur zat ik hele dagen thuis op bed. Schilderen, sieraden maken, lekker creatief bezig zijn, ging allemaal niet. Het huishouden ook niet. Boodschappen doen was te veel. Het leek net of ik een drugsverslaafde was. Ik zweette veel en trilde. Mijn vermoedde was dat ik niet tegen de lithium meer kon. Dit is een medicatie, een stemmingsstabilisator, en op langer termijn slikken kan het je nieren aan tasten. Ik slikte deze medicatie al meer dan 8 jaar.

Uiteindelijk ben ik ondanks hoe ik mij voelde, mee gegaan met Florian naar een bruiloft in Frankrijk. Heel de week voelde ik mij al beroerd, tot de avond voor de bruiloft, op Florian zijn verjaardag, toen heb ik een heftige epileptische aanval gehad. Ik had dit niet aan zien komen, ondanks ik het al vier keer ervoor heb gehad. Helaas hebben wij de bruiloft moeten skippen en zijn wij naar huis gereden. De week erna leek het of ik weer een epileptische aanval had. Dit was gewoon thuis en ik was nog niet buitenbewust zijn. Ik dacht echt dat ik dood ging, en ging hyperventileren. De ambulance kwam, en toen bleek dat ik een paniekaanval had. Nooit geweten dat dit te hebben zo heftig was.

De volgende keer bij de nieuwe psychiater na dit gebeuren, kwam tijdens het gesprek deze beide dingen die gebeurd was ter sprake. Ook was in die periode voor veel onderzoeken bij de neuroloog, internist en cardioloog. De uitslagen waren nog niet bekend. En volgens mijn psychiater had ik epilepsie en een angststoornis erbij. Voor beide zijn er medicatie, die voorgeschreven moest worden. Volgens hem kwam de overige klachten niet van de Lithium. Ik vond dit zo kort door de bocht. De uitslag was nog niet eens bekend bij de neuroloog, en dan al zeggen dat ik epilepsie heb. En ook nog met een angststoornis aankomen. Lekker hoor, nee hier ging ik absoluut niet in mee. Later kreeg ik in de auto weer een epilepsie aanval. Gelukkig reed Florian.

Vrienden van ons zijn gekomen, en hebben gebeden voor alles, voornamelijk alle klachten die ik had. En als oudsten van de gemeente hebben mij gezalfd. Prijs God, dat een paar dagen later het beter ging, en ik weer kon functioneren, geen lichamelijke klachten meer. Ik sprak weer af met een vriendin en we gingen ergens een hapje eten. Het leek goed te gaan met mij.

Alleen helaas ben ik korte tijd daarna in een psychose gekomen. Bij mij gaat dat proces heel snel. Dan ben ik in een keer helemaal in de war, maak ik allerlei verbindingen die niet waar zijn. Ook dit keer weer. Gelukkig waren de laatste psychoses die ik heb gehad niet zo heftig als de eerste. Wel kwamen ze steeds dichter op elkaar. In 1,5 jaar tijd 3 psychoses gehad. De meeste psychoses worden vervolgt door een depressie. In de 12 jaar dat ik psychoses heb, lijkt het wel een cirkel die elke keer terug kwam.

Tijdens deze psychose zijn veel vrienden langsgekomen. Zo ook een vriendin. De ene keer kwam ze koken, de andere keer gingen we wandelen. Ook wilde ze helpen in mijn huishouden. Kostbaar om zulke lieve mensen om mij heen te hebben. Toen ik nog psychotische was, zei ze al:’Dewi ik ga je in najaar meenemen naar elke genezingsdienst in het hele land’. Ik dacht: super lief!

Een tijdje ging voorbij. Mijn psychose ging voorbij, de uitslagen van de onderzoeken van de internist, cardioloog en neuroloog in het ziekenhuis waren positief(neuroloog twijfelachtig; over paar maanden moet ik nog voor controle, maar ik verwacht dat alles goed is), en ja hoor ondanks dit….Ik viel weer in een stomme depressie. Als depressief ben, lukt het mij niet om iets te ondernemen en ga ik hele dagen op bed liggen. Natuurlijk probeer ik dat niet te doen, maar het is voor mij op zo moment heel lastig. Het lijkt net of een zwarte deken om mij heen zit, en ik kan nergens meer van genieten. Alles kost moeite en zwaar. Ik moet dan oppassen voor schuldgevoelens. Dit zijn gevoelens van: ‘Ik weet dat ik gezegend mens ben, ik zou toch van de mooie kleine dingen in het leven moeten genieten. Bijvoorbeeld dat de zon schijnt, van de regenboog of een wandeling in de natuur’.” Het lukte mij niet om te pakken.

Ondertussen was ik bang, dat ik weer maanden tot een jaar moest strijden tegen deze depressieve gevoelens. Ik vocht er tegen, maar ze leken de overmand te hebben. Ik proclameerde genezing d.m.v. Bijbelteksten, meditaties, proclamaties en songteksten. Een goede vriendin van mij vertelde; Ga in tongenbidden. Ik probeerde dit alles, maar voelde geen verandering, toch ging ik door. Ik wist wel dag God wilde genezen, maar mijn gevoel en ervaring op dat moment was heel anders. Ik ervoer alles zwart en kon van niks genieten. Wel wist ik dat God kan genezen, omdat ik eerder een aanraking van God heb gehad en vele getuigenissen gelezen. De eerdere aanrakingen van God kan je lezen onder het kopje getuigenissen op mijn website of in andere blogs.

Vorige week kreeg ik een berichtje van mijn vriendin. ‘Dewi, ga je mee naar de genezingsdienst in Capitol in Terneuzen’. Die zondagmiddag, had ik er om eerlijk te zijn geen zin in. Voor eerst weer in een groep met mensen, en ik was zenuwachtig. Ik zette mijn gevoelens aan de kant en was van plan om te gaan. Die zondagavond kwam mijn vriendin mij ophalen. In de zaal zaten 3 andere mensen. Er werd gesproken uit het Woord van God, en daarna was er ruimte voor gebed. Mijn vriendin en een andere vrouw uit de kerk ging bidden voor mij. De vrouw vroeg van te voren; “Kom je met verwachting?”. Waarop ik: Ja regeerde. Ik ervoer de kracht van God op mijn rug, op de plek waar de handen van mijn vriendin waren. Niet dat ik kon zeggen dat mijn depressie voorbij was, maar er was iets veranderd. Sowieso in de geestelijke wereld.

De volgende dag was ik voor het eerst sinds tijden vroeg wakker. Ik kon zelf met mijn man en zoon samen ontbijten. En ze uitzwaaien voor de school en werk. S ‘middags was ik bij mijn ouders. Hun gingen op hun elektrische fiets naar Ijzendijke. Ik mocht mee, maar dan op mijn mountainbike. Normaal had ik totaal geen conditie meer. De fietsproef bij de cardioloog had ik bagger gedaan. Toch ging ik met mijn ouders mee. Tijdens het fietsen op mijn mountainbike realiseerde ik mij opeens dat ik aan het genieten was. Dit was voor het eerst sinds maanden. Ik genoot van de natuur, van de herfstkleuren. Ook genoot ik van de schapen op een dijk. We reden richting de supermarkt, waar ik en mijn vader even wat boodschapjes uitzocht. Zelfs in de supermarkt genoot ik van het feit dat ik het weer kon. Ik deed al lang geen boodschappen meer vanwege de drukte en de prikkels. En nu kon ik alles uitzoeken op het gemakje.

Na het doen van de boodschappen, haalde mijn vader en ik een bakje koffie en dronken die gezellig buiten samen op. Ik werd overmand door een gevoel van vakantie, echt een vakantiegevoel. Het leek net of ik op vakantie was. Eerst eindje fietsen, wat boodschapjes en en buiten in de zon een bakje koffie drinken. Dankbaarheid en blijdschap vulde mijn hart. Jezus had mij echt aangeraakt en ik ben echt genezen. Wonderbaarlijk gewoon! Alle lof en eer naar Hem.

Nu paar dagen later, ik ben nog steeds een heel ander mens. Ik kan weer genieten van de mooie kleine dingen om mij heen. Ook komt regelmatig het besef naar boven over hoe goed God is. Wat een verschil van dag en nacht over hoe mijn leven nu is, en vorige week. Van hele dagen op bed liggen, naar een actief leven. Wat ben ik God dankbaar. Ik kan weer dingen ondernemen, ik kan functioneren en bovenal ik kan weer genieten van het leven. Ik Prijs U God, en zal vertellen over Uw goede weldaden.

Mijn leven is veranderd van zwart naar wit, dankzij Jezus.

“Dag donkere wolk van depressie, die zien wij nooit meer terug!“.

Wat God voor mij heeft gedaan, wilt Hij ook voor jou doen. Als Hij bij mij dit doet, wilt Hij dit ook bij Jou doen. Als God dit wil doen met een depressie, wil Hij ook genezing bij andere ziektes. Geen ziekte is voor God te groot. Heb geloof! Geloof dat God wil genezen. God maakt alles mogelijk voor wie gelooft! Het maakt niet uit wat voor ziekte je heb of waar je doorheen gaat, God wil herstel brengen in je leven. God is een goede God en Hij wil jouw genezen. Geen ziekte of kwaal is voor Hem te groot. Ga naar Hem toe, verwacht het wonder van Jezus. Laat Gods Waarheid in jouw leven autoriteit hebben ipv je eigen gevoel of ervaring. Omring jezelf met mensen met geloof. Geloof voor genezing, zodat jouw geloof gaat groeien. Voed je met het Woord van God en proclameer deze Waarheid over jouw leven uit. Dank God voor jouw genezing. Ook al is het lichamelijk nog niet zichtbaar in jouw leven. Ga in tongenbidden.

God is goed, altijd!

Veel Liefs,

DMC

Proclamatie en meditatie uit boek: Jezus aanraken. Hoe kan iedereen genezen door Jezus aan te raken. van Tom de Wal.