Een tijd geleden was ik in gesprek met een vriend over de situatie in de wereld en over de beweging Black lives matter. Zelf volg ik al jaren het nieuws niet meer maar hij juist tegen is verkikkerd over de nieuwste feitjes. Het is trouwens een bewuste keuze dat geen nieuws meer volg. Niet om mijn kop in het zand te steken, maar juist om mijzelf niet te vullen met de angst en verderf wat de media verspreidt.

Ik geloof namelijk dat je als laat vullen door alles wat de media beweerd,  dat het geen oplossing biedt voor de dingen die in de wereld gebeuren. Of de dingen die in jouw omgeving gebeuren. Laat ik het nog persoonlijker maken: voor de dingen die in jouw leven gebeuren. De dingen waar jij in je eigen leven tegen aanloopt.

Ik zal je zeggen, na ongeveer 8 jaar geen nieuws gekeken te hebben ben ik op dit gebied nog niks tekort gekomen. Ik merk juist dat ik meer tijd heb kunnen besteden aan mijn eigen dingen zoals vrienden, karakter, huis en tuin en persoonlijke ontwikkeling enz.

Even terug komend op het gesprek met deze vriend. Opeens kreeg ik het geniale idee ( dat dacht ik althans) om een schilderij te maken met de tekst erop : All lives matters. Ik kon het ook nog beargumenteren, want ieder leven telt! Het maakt niet uit wat voor kleur je wel of niet hebt. Het maakt niet uit hoe je eruit ziet. En werd al helemaal blij van het idee.

Deze opmerking kon die vriend dus absoluut niet waarderen. Hoe kun je nou zoiets doms zeggen? Je ontkrachtigt dan heel de campagne van de donkere mensen in Amerika, Dewi!

Ik begrijp dit argument van hem: maar ik denk dan aan alle blanken, bruine, licht getinte mensen die net zo goed lijden.

Ik probeerde uit te leggen dat absoluut niet de bedoeling was. Maar gewoon omdat ik werkelijk vind dat elke leven telt. Hij reageerde : Dewi dat is dan absoluut niet de juiste timing voor en voegde eraan toe dat de tegenhangers van die beweging : “All lives matters”  heten. Volgens hem had het een racistische ondertoon. Ik dacht bij mijzelf: dat kan, maar ik bedoel het zo niet. En voelde mij opeens heel klein worden. ‘’Was het nou echt zo belachelijk wat ik dacht?’

Het is natuurlijk goed als je op komt voor de onderdrukten of gediscrimineerde in de samenleving, maar ze moeten van de aandacht die ze hebben gekregen geen misbruik maken. Ook respect voor elkaar is erg belangrijk. Geen dingen mollen, en je eigen vrijheid proberen te pakken ten koste van andermans vrijheid. Waarom kan er geen overkoepelende campagne gaan over de wereld gaan die  zich werkelijk vanuit liefde inzet voor de armen, onderdrukten en gediscrimineerde? Dit is iets waar ik tegenaan liep, en vond het delen waard met jullie.

Het grappige is, dat de mensen die mij een beetje kennen, weten dat ikzelf een donkere vrouw ben van Aziatische afkomst, en heel veel vrienden en kennissen heb van verschillende nationaliteiten en afkomsten. Ik heb altijd al een hart gehad voor mensen die anders waren, of dachten. En zocht juist over deze grenzen van huidskleur, geloof of wat dan ook naar de overeenkomst. Dat zorgde juist voor liefde en verbondenheid. Dan zie je verschillen van bv. huidskleuren niet meer!!. Daarom elke racistische beschuldiging die ik kreeg omdat ik deze gedachte heb, heb ik van mijzelf afgeslagen. Zoals het stof van mn jas.

Ik gaf aan tegen die vriend, dat ik veel vrienden van allerlei kleuren en maten heb. Waarop hij mondig reageerde : dan zal je veel vrienden kwijt raken… (stilte)

Ik denk dat je All lives matters, nog steeds kan zeggen. Ook in 2020. ”All lives matters” vond ik al voor deze beweging Het hoeft geen absoluut tegen reactie op black lives matters.  Want in ”All lives” zitten ook ”black lives” bij in begrepen. Laten wij als mensen in deze wereld opkomen voor zwakkere, ongeborenen, mindere, armen en onderdrukten vanuit liefde en verbondenheid!

Ik zei vroeger altijd: Ik ben een bounty. Bruin van buiten en wit van binnen. En mensen moesten dan wat lachen.  Even serieus, ik wil tot een punt komen dat uiterlijk, cultuur, religie of want dan ook er niet meer toe doet. Dat je kijkt naar het verhaal en de persoon achter die je ziet.

Toen ik het bovenstaande vertelde op mijn werk, merkte ik ze het idee van ‘all lives’ matter nog niet zo gek vonden.

”De desbetreffende vriend, zelf blank, zal dan misschien wel een donkere binnen kant hebben? ” zeiden ze voor de grap. Ik moest er ook een beetje om lachen, en dacht: ja zo had ik het nog niet gezien!